09 stycznia 2016 r. (sobota) w kaplicy w Brzezince została odprawiona Eucharystia, której przewodniczył ksiądz Mirosław Cupek. Msza święta zakończyła etap pilotowania naszego kręgu Domowego Kościoła. Tym samym nasz krąg zyskał samodzielność i pragnie się włączyć w życie Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło -Życie i formować się według jego zasad. Na znak tej decyzji przyjęliśmy zapaloną świecę – symbol Chrystusa z rąk Pary Rejonowej IV rejonu. Parą Animatorską naszego kręgu zostali wybrani Agnieszka i Władysław Nęcka. Prosimy o modlitwę. Chwała Panu.
„Czas ucieka, wieczność czeka”. Popatrzmy na nasze zegarki. Za kilka godzin wybije północ. Rozpocznie się nowy Rok Pański 2016. Za niespełna kilka godzin oczy całego świata, – jak nigdy – śledzić będą ruchy wskazówki zegara, by uchwycić ten szczególny moment. Nowy Rok. Warto zatem w ten ostatni wieczór Starego Roku, spojrzeć na dar, jakim jest dla nas czas. Czym jest czas? „Dopóki mnie nikt nie pyta – wiem. Gdy mnie ktoś zapyta – nie wiem” – mówił wielki doktor Kościoła św. Augustyn. Fizycy mówią, że z ich punktu widzenia czas nie płynie – tylko nam się tak wydaje. Jest rzeczą oczywistą, że czas ma swoje różne znaczenia, definicje, czy określenia. Pięknie kiedyś o czasie wyraził się Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński. Powiedział, że „czas to miłość”. Myślę, że to jest najpiękniejsza definicja czasu a zarazem najbardziej właściwa miara ludzkiego życia. Zostawmy zatem pytanie: co to jest czas? A pochylmy się nad innym pytaniem. Pytaniem o wiele ważniejszym dla nas: „co zrobić z tym darem Boga, aby go wygrać, więcej aby zamienić na wieczność? Idąc myślą Prymasa Tysiąclecia odpowiedź nasuwa się sama: trzeba go zamienić na miłość. Nic więcej i aż tyle… Stojąc dzisiaj przed Bogiem mamy dokonać bilansu tego kończącego się roku. Co dokonało się w naszym życiu osobistym i całej wspólnoty parafialnej. Taki bilans robi się zwykle z pewną ciekawością, jak on wypadnie, ale i też z obawą, czy przypadkiem nie ujawni on „manka”. Pomocą w tym rocznym sprawozdaniu niech służą nam księgi metrykalne. Co mówi zatem księga urodzonych i ochrzczonych? W…
“Ciężar tych złotych obrączek, /które nosicie na swoich palcach/ … to nie ciężar metalu, ale ciężar właściwy człowieka, każdego z Was osobno i razem obojga”. /Karol Wojtyła – Przed sklepem jubilera/ Dzisiejszy dzień, w święto Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, w parafii p.w. Wszystkich Świętych w Rudawie zapewne zostanie zapamiętany na długo. Do parafialnego kościoła przybieżeli czcigodni Jubilaci, którzy w tym roku świętowali “złoty jubileusz” małżeństwa. Przybyli, jak pasterze do stajenki betlejemskiej, aby w darze Nowonarodzonemu Zbawicielowi złożyć 50 lat wspólnego życia małżeńskiego. Uczynili to w czasie Eucharystii. A dostojnych Jubilatów było wyjątkowo dużo w tym roku . Aż 11 par małżeńskich w parafii.Czcigodni Jubilaci nie kryli swojego wzruszenia, szczególnie wtedy, gdy odnawiali przysięgę małżeńską. Popłynęły niektórym Jubilatom łzy radości…. Powróciły wspomnienie… i to sakramentalne “tak” wypowiedziane pięćdziesiąt lat temu. Zgromadzeni w kościele goście, przyjaciele, parafianie gromkimi oklaskami pogratulowali Jubilatom odnowienia przyrzeczeń małżeńskich. “Pół wieku minęło jak jeden dzień… wspomniał w słowie – ksiądz Proboszcz …. Nie każdemu jest dane, aby po pięćdziesięciu latach mógł myślami wrócić do tamtych młodzieńczych lat, by obchodzić “złote gody”. Naszym Jubilatom życie tego nie poskąpiło. I należą Wam się gratulacje”. Życzymy naszym czcigodnym Jubilatom dalszych jubileuszów…. i pogodnej jesieni życia.
„Miłosierni jak Ojciec …” Papież Franciszek ustanowił w całym Kościele katolickim Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia. Jego obchody rozpoczęły się 8 grudnia tego roku, a zakończą 20 listopada 2016 roku. Przez cały ten okres będziemy kontemplować tajemnicę miłosierdzia Bożego.