SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA
Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą. (Lumen gentium, 11)
W sakramencie pokuty grzesznik, poddając się miłosiernemu sądowi Boga, uprzedza w pewien sposób sąd, któremu zostanie poddany na końcu życia ziemskiego. Już teraz bowiem, w tym życiu, jest nam dana możliwość wyboru między życiem a śmiercią, i tylko idąc drogą nawrócenia, możemy wejść do Królestwa, z którego wyklucza grzech ciężki. Nawracając się do Chrystusa przez pokutę i wiarę, grzesznik przechodzi ze śmierci do życia i nie idzie na sąd. (KKK 1470)
Znakiem sakramentu pokuty jest żal za grzechy wyrażany przez osobę przystępującą do kratek konfesjonału, szczere wyznanie wszystkich grzechów, chęć poprawy i słowa rozgrzeszenia wypowiedziane przez kapłana.
W sakramencie pokuty i pojednania Bóg za pośrednictwem kapłana odpuszcza penitentowi jego grzechy i przywraca mu zerwaną więź z Bogiem, z Kościołem, samym sobą i innymi ludźmi. Łaska uświęcająca, którą w tym sakramencie otrzymuje grzesznik, uzdrawia jego zranione wnętrze, służy jego uświęceniu i dodaje sił do przeciwstawienia się pokusom.
Kościół zachęca wiernych, aby nie ograniczali swojego życia duchowego do jednej spowiedzi w ciągu roku (w okresie wielkanocnym). Regularne i częste przystępowanie do sakramentu pokuty pozwala wzmacnia człowieka w dążeniu do świętości. Tylko ten, kto przed kapłanem, oczyścił się ze swoich grzechów może przystąpić do stołu Pańskiego.
Warunki dobrej spowiedzi:
1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu
Sakrament pokuty i pojednania w naszej parafii:
codziennie w czasie Mszy Świętej